بیماری های قارچی گیاه بادام:
بیماریهای قارچی میتوانند بر روی گیاه بادام ایجاد شوند و به بیماریهای مختلفی منجمله عفونتهای ریشه، پوسیدگی ریشه، خسارتهای میوه، پوسیدگی ساقه و برگ، لکههای برگ، زخمهای قارچی و پوسیدگی گردنه درخت بادام منجر میشوند. در ادامه به برخی از بیماریهای قارچی شایع در بادام اشاره خواهم کرد:
بیماری هرسونیوز (Hypoxylon canker): این بیماری به وسیله قارچ Hypoxylon canker ایجاد میشود. در این بیماری، ساقهها و شاخههای بادام باعث تشکیل زخمهای قهوهای تیره و عمقی میشوند که باعث مرگ بافت درخت میشود.
بیماری سفیدک پوسیدگی میوه (White Mold Rot): این بیماری توسط قارچ Sclerotinia sclerotiorum ایجاد میشود. قارچ در شرایط مرطوب و خنک رشد میکند و باعث پوسیدگی و تخریب میوههای بادام میشود.
بیماری پودری (Powdery Mildew): قارچ های مختلفی مانند Erysiphe spp. و Podosphaera spp. میتوانند بر روی گیاه بادام عفونت ایجاد کنند. علایم این بیماری شامل لکههای سفید ریز روی برگها و ساقههاست.
بیماری بنفش (Dieback): این بیماری توسط قارچ Botryosphaeria spp. ایجاد میشود. ساقهها و شاخههای بادام دچار پوسیدگی، تیرگی و مرگ میشوند.
زنگ (Rust): بیماری زنگ در بادامها با علایمی مانند قطرات زرد رنگ روی سطح برگها شروع میشود و سپس به شکل زنگهای قهوهای یا مشکی روی برگها ظاهر میشود.
این بیماری معمولاً در شرایط مرطوب و خنک شدیدتر رخ میدهد. برای کنترل زنگ، استفاده از محصولات شیمیایی مانند فناریم، تریافولان و میکوبوتریسین معمولاً مؤثر است.
تواصُل کردن بحث بیماریهای قارچی در گیاه بادام، میتوان به نکات دیگری نیز اشاره کرد:
اجتناب از آسیب دیدگی به ساقهها و ریشهها در فرآیندهای باغبانی، مانند هرس کردن یا نصب اشیا نزدیک به گیاهان.
حفظ خاک و محیط رشد گیاهان به عنوان یک معیار اصلی برای کنترل بیماریهای قارچی. افزایش سطح آلی و غنای خاک، بهبود جریان هوا و بهرهوری آبی، و به حفظ سلامت گیاهان کمک میکند.
بررسی و اعمال تنوع ژنتیکی در گیاهان بادام. تنوع ژنتیکی میتواند مقاومت بیشتری را در برابر بیماریهای قارچی ایجاد کند. بنابراین، استفاده از گونهها و ارقام مختلف بادام میتواند کمک کند تا گیاهان مقاومت بیشتری نسبت به بیماریهای قارچی داشته باشند.
اجرای برنامههای مدیریت شیمیایی با استفاده از محصولات ضد قارچ. استفاده از محصولات شیمیایی باید با دقت و طبق دستورالعملها و رهنمودهای تولیدکننده انجام شود.
مراقبت و نظارت دقیق بر گیاهان بادام در فصل رشد و شرایط محیطی نامساعد. بررسی منظم برگها، ساقهها و میوهها برای تشخیص زودهنگام بیماریهای قارچی میتواند در جلوگیری از گسترش آنها مؤثر باشد.
در صورت شناسایی علایم بیماری قارچی در گیاهان بادام، مشورت با یک کارشناس باغبان ضروری است.
اعمال منابع طبیعی:
اعمال منابع طبیعی برای مدیریت بیماریهای قارچی. برخی از روشهای طبیعی شامل استفاده از عصارههای گیاهی، عوامل میکروبیولوژیکی مفید، مواد آلی، و اسانسهای گیاهی هستند.
این روشها میتوانند در کاهش شدت عفونتهای قارچی و تقویت مقاومت گیاهان بادام به کمک سیستم دفاعی طبیعی آنها مؤثر باشند.
تعقیم ابزارها و وسایل باغبانی. استفاده از ابزارهای تمیز و تعقیم شده در فعالیتهای باغبانی، انتقال بیماریهای قارچی را کاهش میدهد. قبل و بعد از استفاده از ابزارها، به خصوص در مورد بریدگی و هرس، آنها را با محلولهای ضد عفونی کننده مانند الکل یا آب ژاول پاکسازی کنید.
تنظیم مناسب فاصله بین درختان. تراکم بالای درختان بادام میتواند منجر به افزایش رطوبت در محیط و عدم جریان هوا مناسب شود که شرایط مثالی برای رشد قارچهای بیماری زا فراهم میکند.
بنابراین، حفظ فاصله مناسب بین درختان و ایجاد فضای بهینه برای جریان هوا و خشک شدن سریعتر گیاهان بادام میتواند در کاهش احتمال بروز بیماریهای قارچی موثر باشد.
اجتناب از آبیاری بیش از حد. رطوبت زیاد در خاک میتواند شرایط مناسبی را برای رشد قارچهای بیماری زا فراهم کند.
مدیریت مناسب زهکشی خاک. اطمینان حاصل کنید که سیستم زهکشی خاک در باغ بادام به خوبی کار میکند. انبارهای آب نامناسب میتوانند منجر به ایجاد محیط رطوبتی مطلوب برای رشد قارچهای بیماریزا شوند. اطمینان حاصل کنید که آب به خوبی از روی زمین جاری و زمین به خوبی زهکشی میشود.
موازنه تغذیه گیاه. تامین تغذیه مناسب برای گیاهان بادام، از جمله عناصر غذایی و ویتامینهای مورد نیاز، میتواند مقاومت آنها را در برابر بیماریهای قارچی افزایش دهد.