علف های هرز مزارع گندم و جو

مهمترین علف های هرز مزارع گندم و جو ،خونی یولاف وحشی، جووحشی یا جوموشی، جودره، چاودار وحشی، خونی واش، علف پشمکی، پنیرک، پیجک صحرایی و …که همه علف های یکساله هستند و از جمله علف های هرزی هستند که به فراوانی دیده شده اند

خونی واش

یولاف وحشی

یولاف وحشی

علف پشمکی

علف پشمکی

چاوادار وحشی

جودره

جو-موشی

یولاف وحشی

پنیرک

علفهای هرز مزارع گندم و جو | پیچک صحرایی

چاودار وحشی

علف های هرز ممکن است خود به عنوان یک گیاه اصلی در مزرعه کشت شوند اما اگر به صورت خودرو و ناخواسته در کنار شگندم رشد کنند علف هرز نامیده می شوند.

قطعاً بهترین زمان مبارزه با علف های هرز در ابتدایی رویش آن هاست.
گندم جز اقلامی ست که سهم بسزایی در غذای مردم دارد هزار شناخت علف های هرز این گیاه که به کمیت و کیفیت آن آسیب می رساند بسیار حائز اهمیت است.

 علف هاي هرز پهن برگ : علف هاي پهن برگ به دو دسته علف هاي هرز يكساله و دايمي تقسيم مي شود.

علف هاي هرز يكساله مانند: كيسه كشيش، خردل وحشي، گندمك، مياگرام، شلمي، ازمك، شقايق، خاك شير و ماشك.
علف هاي هرز دايمي مانند: شيرين بيان، خار شتر، تلخه و پيچك صحرايي.

ب- علف هاي هرز باريك برگ : بيشتر علف هاي هرز باریک برگ مزارع گندم متعلق به تيره گندميان (گرامينه) بوده و در مراحل ادامه رشد شباهت زيادي به گندم دارند. عمده ترين آن ها شامل يولاف وحشي، علف خوني، چچم، دم روباهي كشيده، جوموشي، علف پشمكي و چاودار است.